پوما چیست؟ پرونده گربه سانان - کتاب دینا

به گزارش کتاب دینا، در این قسمت از مقالات سری گردشگری حیات وحش و در دومین قسمت از پرونده آنالیز گربه سانان مشهور، به سراغ گونه ای خاص از گربه سانان می رویم که بسیاری از افراد آن را با گونه های مشابه مشهورتر اشتباه می گیرند! در ادامه با خبرنگاران همراه باشید تا پوما را بیشتر بشناسیم.

پوما (Puma)، در زمره یکی از بزرگترین گربه سانان قاره آمریکا قرار می گیرد. این پستاندار از Yokun در کانادا تا آمریکای جنوبی یافت می گردد. از آنجایی که این گربه سان درطیف منطقه ها بسیار وسیعی یافت می شوند، قبایل محلی و گردشگران اسامی متفاوتی را به این جانور نسبت داده اند. از جمله این اسامی می توان به گربه وحشی، شیر کوهی و پلنگ فلوریدا اشاره نمود. در حقیقت پوماها بیش از 80 نام دارند و تقریبا می توان گفت که این جانوران بیش از هر جانور دیگری نام دارند! گفتنی است که در ایران بیشتر پوما را با نام شیر کوهی می شناسند و این جانور را نباید با گربه دم کوتاه، سیاه گوش، شیر و یا پلنگ اشتباه گرفت. به طور کلی پوماها با رنگ زرد بدنشان قابل تشخیص اند. از دیگر مشخصه های اصلی آنان می توان به صورت گرد، دم بلند و گوش های تیز اشاره نمود. طول بدن پوماها معمولا بین 1/8 تا 2/4 متر است و وزن آن ها بین 50 تا 82 کیلوگرم متغیر است.

محل سکونت و رفتار

پوماها می توانند به گستره ای بزرگ از محل های سکونت و شرایط آب وهوایی عادت نمایند. آن ها در سراسر آمریکای مرکزی و جنوبی یافت می شوند اما شکار باعث مهاجرت و پراکنده شدن آن ها در منطقه های چون مکزیک و آمریکای غربی و غرب وحشی یا فلوریدا و قسمت های جنوب غربی کانادا شده است. برعکس بسیاری از نژادهای گربه سانان، پوماها به صورت دسته ای و گروهی زندگی نمی نمایند. آن ها در منطقه ها وسیع به تنهایی به حیات ادامه می دهند و به طور کلی موجوداتی منزوی هستند. پوماها موجوداتی هستند که خود را در هوای گرگ و میش نشان می دهند و در این ساعت ها به شکار کردن مشغول می شوند. نور کم باعث می گردد که در برابر شکارشان دیده نشوند و بخاطر دید شبانه بسیار خوب شان مزیتی منحصربه فرد در این ساعت های روز دارند.

رژیم غذایی

پوماها به واسطه قدرت بدنی بسیار بالا و قدرت مخفی کاری شان شکار می نمایند. برای کشتن شکارشان (که معمولا آهو و گوزن هستند) پوماها خود را در پشت آن ها مستقر می نمایند و سپس با دندان های قدرتمند خود گردن شکار را هدف قرار می دهند. برای این که این شکار بیشتر دوام داشته باشد، پوما لاشه آن را از دیگر حیوانات مخفی می نماید تا از گوشت آن تا چند روز بهره ببرد. بر اساس گفته موسسه شیرهای کوهی (Mountain Lion Foundation)، یک پوما هر 10 الی 14 روز یک آهو را شکار می نماید. پوماها می توانند این شکارها را که حتی ممکن است چند برابر وزن خود باشند، حمل نمایند و اگر به آن ها فرصت بدهید به سراغ حیوانات اهلی چون گوسفند، خوک یا اسب هم می فرایند. بعلاوه آن ها می توانند خود را به خوردن حیوانات ریز چون جوجه تیغی، گرگ صحرایی، خرگوش، گورکن، سنجاب و راکون راضی نمایند. برخی پوماها بیشتر از بقیه شکار می نمایند. پوماهای پانتاگونی 50٪ بیشتر از پوماهای آمریکای شمالی شبیه به خود شکار می نمایند.

زاد و ولد

با توجه به موزه باغ وحش دانشگاه میشیگان، بعد از جفت گیری، پومای ماده فرزند را به مدت 84 تا 106 روز حمل می نماید. پس از آن 1 تا 6 توله از او به جهان می آیند که نقاطی برروی پوست آن ها برای یکی شدن با محیط طبیعی وجود دارد. هر پومای ماده می تواند هر دو سال یک بار باردار گردد.

شرایط زندگی پوماها

پوماها زمانی از فاصله اقیانوس آرام تا اقیانوس اطلس در منطقه ها مختلف دیده می شدند اما بر اساس سازمان محافظت از طبیعت، تمدن 200 ساله در سواحل شرقی آمریکای شمالی باعث از بین رفتن آن ها شده است. در طی قرن 20 تعداد زیادی از پوماها در قسمت های مرکزی و شرقی آمریکای به وسیله کشاورزان و مزرعه دارها کشته شدند چرا که نمی خواستند این پوماها احشام آنها را بکشند. در نتیجه، پوماها تقریبا در این منطقه ها منقرض شدند. جمعیت پوماها زیادتر نمی گردد و هرروز بخاطر از بین رفتن محیط های زندگی آن ها، شکار و مسموم شدن یا تصادف با اتومبیل ها پوماهای بیشتری نسبت به گذشته کشته می شوند. با توجه به UICN پوماها از نظر انقراض در رده حداقل نگرانی قرار می گیرند چرا که آن ها را در نقاط زیادی می توانید پیدا کنید. بااین حال، تعداد آن ها هرروز کمتر می گردد. پلنگ های فلوریدا و پوماهای برزیل تقریبا در خطر هستند. پوماها البته نژادی محافظت شده در بسیاری از منطقه ها هستند که دلیل آن هم ممنوعیت شکار در بسیاری از ملل آمریکای جنوبی است. در ایالات متحده، شکار در بسیاری از استان های غربی مجاز است اما به هرحال کالیفرنیا آن را در مصوبه ای در سال 1990 ممنوع نمود. قانون های شکار حیوانات در منطقه های چون پرو، کانادا و مکزیک پابرجاست.

دیگر حقایق

پوماها بسیار پرجنب و جوش هستند. آن ها می توانند با سرعت 80 کیلومتر در ساعت بدوند و تا 4.6 متر به هوا بپرند. پوماها غرش ندارند اما از صوت و فریاد برای برقرار کردن ارتباط استفاده می نمایند. بااینکه پوماها مسئله ای برای کشاورزها هستند، نقش مهمی در طبیعت دارند. آن ها جمعیت هایی از حیوانات را در زنجیره غذایی پایین تر تحت کنترل نگه می دارند. در واقع می توان گفت که بدون حضور پوماها، همین کشاورزها باید با مشکل هجوم خرگوش های گرسنه سرو کله بزنند.

نظر شما در خصوص پوماها چیست؟ نظرات خود را با کتاب دینا در میان بگذارید.